Dreght, Joannes van [1737 - 1807]

Jo(h)annes van Dreght of Drecht[[1737 - 1807]

Herengracht 488

Herengracht 518

Herengracht 520

Herengracht 580

Keizersgracht 584

Hij is een Amsterdams schilder van toegepaste kunst: decors, schouwen, koetsen, jachten, sleden en waaiers. Hij is geboren in Amsterdam op 11-11-1737 en vermoedelijk overleden op 7 oktober 1807, in elk geval is hij begraven op 12 oktober 1807 en heeft gewerkt tussen 1752 en 1807 en heeft hij in 4 juli 1758 het poorterschap van Amsterdam verworven.

Dreght wordt in 1758 lid van het Sint Lucasgilde en hij trouwt in 1761 en wordt in 1766 lid van de Amsterdamse stadstekenacademie. Hij ontvangt de gouden ereprijs op de tekenacademie. Hij woont in de Kerkstraat niet ver van de Amstel. Dreght schildert schoorsteenstukken in het stadhuis in 1772, in de Hollandse schouwburg 1774 en in de panden Herengracht 488, 518, 520, 580. Ook in het Corvershof 1778. Zijn werk getuigt van een nieuwe visie op de klassieke oudheid, het neoclassicisme.

Politiek gezien gaat zijn voorkeur uit naar de patriotten, die tamelijk gecharmeerd zijn van de Romeinse Republiek. Als in 1781 en in 1792 De barbier van Sevilla, een toneelstuk van Beaumarchais in de stadsschouwburg wordt opgevoerd, schildert Van Dreght het decor hiervoor.

De behangschilder Jurriaen Andriessen was een van zijn leerlingen en Willem Bilderdijk dankt zijn vaardigheden als tekenaar en etser aan het onderwijs van Joannes van Dreght, die gedurende 10 jaar zijn leraar is.

Bron Wikipedia / RKD – Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis